..
เป้าหมายในชีวิต ..
..
เพียงแค่คิดถึงเล่นๆ
หัวใจก็เต้น เป็นจังหวะของความสุขแล้ว จริงมั๊ยครับ
..
เป้าหมาย ไม่ไช่เรื่องยากเย็น
แต่มันเป็นประเด็นทำให้เรามีทุกอย่างดั่งใจ
..
เหตุผลง่ายๆไม่มีอะไร เป็นเรื่องธรรมชาติทั่วๆไป
ก็เมื่อเราหรือใคร เมื่อต้องการสิ่งใด ก็ย่อมไปหาสิ่งนั้น
เหมือนอยากเดินทางไปเชียงใหม่ ก็แค่หาทางไป แค่นั้นจริงจริง
..
เมื่อเราอยากไป วิธีการจะตามมา มากมาย
ไม่ว่าจะเป็น นั่งรถไฟไป นั่งรถทัวร์ไป นั่งเครื่องบินไป โบกรถไป ได้หมด
..
เราจะไม่ได้ บ้านใหม่ ถ้าเราไม่คิดจะซื้อ
เราจะไม่ได้ รถคันใหม่ ถ้าเราไม่สน
เราจะไม่ได้ อะไร ถ้าเราไม่ต้องการ
..
หลักการตั้งเป้าหมายนั้นง่ายดายมากมายนัก
ก็แค่เพียงคำว่า "ต้องการ" มัน
..
เมื่อเราต้องการ ระบบประสาทจะสั่งการ
ทำงานตามหน้าที่ด้วยความซื่อสัตย์
เซลล์ประสาทจะเที่ยงตรง ซื่อตรง เที่ยงแท้
..
เมื่อมองให้ทะลุ อ่านเกมให้ขาด
เข้าใจในความต้องการ ว่า
ไม่ได้เป็นความละโมบโลภมากแต่อย่างใด
ถ้าความต้องการนั้น
อยู่บนพื้นฐานของความดี ความถูกต้อง
..
เราต้องการให้ครอบครัวมีความสุข ต้องการมีรายได้เลี้ยงดูพ่อแม่
ต้องการบ้านที่อบอุ่นสักหลัง ต้องการรถยนต์เพื่อใช้ไปทำงานหลบแดดหลบฝน
ต้องการเงินเก็บออมไว้ใช้ในยามเกษียณ ไว้ทำนุบำรุงศาสนา ไว้ช่วยเหลือผู้ด้อยโอกาสกว่า
ต้องการไปเที่ยวพักผ่อนหย่อนใจกับคนที่รัก
ต้องการทำงานที่สุจริตให้ออกมาได้ดี
ต้องการมีอิสระภาพในชีวิตที่ดีงาม
..
เหล่านี้ล้วนเป็นความต้องการ เป็นเป้าหมาย ที่ดีที่งดงามทั้งสิ้น
..
ธรรมะของพระพุทธองค์ มิได้ทรงตรัสให้เราต้องจน ต้องลำบาก
ในทางตรงกันข้าม กลับอยากเห็นเรามีความสุขกาย สุขใจ
ปลดเปลื้องพันธนาการทั้งหลายได้ด้วยใจ ได้ด้วยปัญญา
ไม่ได้หมายความว่า .. ไม่ให้มีอะไร
เพียงแต่ในช่วงเวลาที่มี
ไม่ไปยึดติด ยึดมั่น มันไว้กับใจ
ให้เข้าใจว่า ไอ้ที่ได้มา สักพักก็จะจากไป
..
เหมือนดั่งความสุข ที่อยู่กับเราไม่นาน ..
ความทุกข์ ก็อยู่กับเราไม่นาน เช่นเดียวกัน
ไม่อาจเอาเป็นสรณะได้เลย
..
จึงไม่ได้หมายความว่า ไม่ให้มี
ส่วนจะมีมาก มีน้อยนั้น ก็ตามกำลังสติปัญญา
..
ในฐานที่เป็นฆราวาสธรรม ก็นำประโยชน์ ให้แก่ฆราวาสธรรมด้วยกัน
ช่วยเหลือจุนเจือกันไป เมื่อเรามี ก็ให้ได้มากน้อยตามสมควรแก่ฐานะ
แต่ถ้าเราไม่มี เราก็ให้ใครไม่ได้
..
ธรรมะ สอนให้เรารู้จักการให้ การทาน การบริจาค
หากให้เป็นปัจจัย วัตถุ สิ่งของ เงินไม่ได้
ก็ให้เป็นปัญญา ให้ความคิดที่ดีงาม ให้กำลังใจแก่กันและกัน
ซึ่งต่างก็ได้บุญเสมอกัน บุญไม่ได้อยู่ที่จำนวน บุญอยู่ที่ความรู้สึก
..
ฉะนั้น .. เราจึงควรกำหนดเป้าหมายในชีวิตให้ชัดเจน
เพื่อตั้งตรงให้หลักเกณฑ์แห่งธรรมชาติ อันเป็นของธรรมดา
..
เป้าหมาย จะสร้างแผนที่ในการดำเนินชีวิตอย่างมีทิศทางที่ถูกต้อง
เป้าหมาย จะสร้างจินตนาการ ให้โลดแล่นไปได้อย่างไร้ขีดจำกัด
..
เขียนสิ่งที่ต้องการ สิ่งที่ต้องทำ
เรียงลำดับความสำคัญ ออกมาสัก 3-10 ข้อ ก่อนนอน
พอตอนตื่น ให้นำสิ่งที่ต้องการนั้นขึ้นมาอ่านเป็นกิจกรรมแรก
ก่อนสมองจะพาไปคิดเรื่องอื่น
จะทำให้เรามีหลักการ หลักเกณฑ์ชัดเจนว่า
วันนี้จะทำอะไร ที่สำคัญต่อเราและคนอื่น
..
เป้าหมาย จะเล็ก หรือ ใหญ่ ไม่ใช่ประเด็น
แค่เปิดใจให้มองเห็น ความจำเป็นของเป้าหมายที่ทรงคุณค่าเท่านั้น นั่นเอง
..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น